Een kaart met het gedicht ‘Zullen we samen mens zijn?’.

De tekst op deze kaart is een ode aan onze menselijkheid. Soms lijkt het wel alsof de wereld bestaat uit voor- en tegenstanders, steeds weer met nieuwe thema’s in het midden. Ik geloof dat ik meer geloof in samen. Kwetsbaar en groots tegelijk, en samen onderweg.

Het is een kaart die uitgedeeld wil worden. Een stapeltje bij de koffieautomaat op je werk, of in de hal van je buurtcentrum of kerk. Of hang ‘m op, want hij is er ook als A4- en A3-poster.

Envelop erbij? Die vind je hier.

Hier nog even de volledige tekst:

Zullen we samen mens zijn?

Zullen we samen bang of niet bang zijn,
rustig zoeken, stappen zetten,
een tegelijk lijkt me genoeg.

Zullen we samen hier zijn,
hier in dat grote veld van mogelijkheden –
geen pad is hier recht en alles in kleur.

Zullen we elkaar in de ogen kijken
om te zien wat er leeft, in jou, in mij.
Of gewoon een hand vastpakken
en toevertrouwen: ik ben net als jij.
Of: welkom.

Zullen we samen mens zijn, samen kwetsbaar groots
en tot de mooiste dingen in staat?

En dan hier beginnen, gewoon maar hier,
temidden van dit alles?

Er is hoop genoeg voor iedereen.